ข้อคิด....สะกิดใจ

ทำไมไก่ที่เก่งๆถึงมักจะไปอยู่ที่คนรวย!!!!!

    ลองอ่านดูคับ  บทสนทนาของเรื่องจริงที่เจ็บปวดในเรื่องราวของไก่ชน
....เรื่องของคนจนกับไก่เก่ง
    คนจนที่มีไก่เก่งชนะสวยในสนามจนมีคนมาให้ห้าหมื่นเขาเป็นพวกและกับคนรวย
คนรวย: ขอแบ่งมาเลี้ยงได้ป่าว ถ้าชนเมื่อไหร่เดิมพันคนละครึ่งเลย ตัวนี้ตีได้เป็นแสนเป็นล้านแน่นอน (บางคนกซื้อแล้วก็หาย ไม่ส่งข่าวคราวเพราะจ่ายเงินแล้ว ก็ไม่อยากให้มายุ่งยากอ้างสิทย์)
      แน่นอนว่าเขาอยากขายมากเพราะเงิน 50,000 บาทสามารถเป็นค่าใช้จ่ายครอบครัวและจ่ายค่าเทอมรวมถึงที่ไปกู้เงินดอกรายวัน ถ้าได้ก้อนนี้มาชีวิตครอบครัวก็คงดีขึ้นกว่านี้ และถ้าได้ชนจริงๆก็คงเล่นไม่ถึง 50,000 บาท จะต้องชนะอีกกี่ครั้งถึงจะได้เดิมพันเท่ากับเงินจำนวนนีี แต่ก็ต้องปรึกษาสมาชิกที่ซุ้ม เพราะเป็นไก่ที่เลี้ยงด้วยกันหลายคน
     ถ้าชนะสวยๆถูกอกถูกใจสมาชิกที่ซุ้มถ้าหากขายไปแล้วจะเอาไก่ตัวไหนมาเลี้ยงออกชนเพื่อไปเชียร์เพื่อไปเล่นจะได้เป็นหน้าเป็นตาและสร้างชื่อให้กับซุ้ม โดยส่วนใหญ่สมาชิกที่ซุ้มก็ต้องการแบบนี้กันทุกคนแต่ถ้ามีคนเข้าใจว่ามีความจำเป็นต้องใช้เงินและรักกันจริงเขายอมให้ขายอยู่แล้ว  แต่ถ้าเจ้าของไก่อายเพื่อนที่จะบอกว่าจำเป็นและเดือดร้อนเรื่องเงิน ซึ่งการคบกันก็ไม่อยากให้ใครได้รับรู้ปัญหา ก็เลยเลือกที่จะไม่บอกเหตุผล  ถ้าขายเพื่อนเสียใจ ถ้าไม่ขายครอบครัวก็ลำบากเหมือนเดิม
    คนที่รวยก็จะรู้จักคนเยอะบางคนมีอำนาจบางคนมีบารมีมีลูกน้องมากมาย พอรู้ว่าลูกพี่หรือคนที่นับถืออยากได้ของ เพื่อมิตรภาพหรือเพื่อโชว์ศักยภาพว่าสามารถทำได้ ถ้าทำให้เขาประทับใจในวันข้างหน้าเผื่อว่าเดือดร้อนอยากขอความช่วยเหลือ อาจจะทำให้เขายื่นมือมาช่วยได้ง่ายขึ้น
และพอเข้าไปถามซื้อให้กับคนรวย พอบอกไม่อยากขายก็หาว่าไม่ไช่เพื่อนกัน พอขายก็อาจจะถูกขอค่านายหน้าอีกหรือถ้าหากว่าคนจนคนนั้นเคยหยิบยืมเงินจากคนที่มาซื้อไก่ให้กับคนรวยคนนี้ เขาก็อาจจะหักยอดเลย เงินก็ไม่พอใช้หนี้เหมือนเดิม จะให้เขาเลี้ยงชนก็ไม่รู้จะป่วยจะตายจะได้ชนรึเปล่า ชนไปแพ้ชนะยังไม่รู้เลย ถ้าแพ้แทนที่จะได้เงิน เสียหนักเข้าไปอีก
.....พอขายให้คนอื่นก็หาว่าคนที่ซุ้มก็มีเงินทำไมไม่ขายให้พวกเรา และพอถ้าบอกว่าขายให้เพื่อนที่ซุ้มไว้เพื่อเลี้ยงชนเหมือนเดิม  ก็จะซื้อในราคาที่ต่ำลงอีก 
.....ชีวิตคนจนที่น่าสงสาร ยิ่งจนยิ่งโดนย่ำยี ขายก็โดนว่าเห็นแก่ตัว ไม่ขายครอบครัวก็เดือดร้อน ขายให้กับคนที่ซุ้มก็ถูกกดราคาอีก  บางครั้งก็หาว่าเลือกที่จะเห็นแก่เงินมากกว่ามิตรภาพ
     เรื่องทั้งหมดทั้งมวล ตามประสบการณ์ที่ผ่านมา เรื่องบาดหมางของคนในซุ้มอาจจะไม่เกิดถ้าคนจนคนนี้ได้บอกถึงความจำเป็นของเงิน 50,000 บาทว่าครอบครัวมีความจำเป็นต้องใช้   และในเมื่อบอกแล้วสมาชิกในซุ้มถ้าเป็นคนที่รักกันจริงด้วยใจถ้าจะซื้อก็ต้องซื้อราคา 50,000 บาทเต็มไม่ใช่ว่าพอซื้อแล้วก็จะไปขอลดราคาอีกอย่าคิดเอาแต่ผลประโยชน์ของตัวเองกันเลยครับ 
      บางคนถึงกับบอกว่าอย่าทะเลาะกันเพราะไก่ตัวเดียวเลย ไก่ชนมีอายุเต็มที่ก็ไม่เกิน 5-6 ปี แต่คนเราต้องเจอหน้ากันนานกว่านั้นแน่นอนจงรักษามิตรภาพไว้ก่อน  แต่บางครั้งอาจจะเข้าใจผิดก็ได้เขาไม่ได้ทะเลาะกันเพราะไก่ตัวเดียว แต่ทะเลาะกันเรื่องของความเห็นแก่ตัวความเห็นแก่ได้ นิสัยเอาเปรียบ เพราะฉะนั้นอย่าไปโทษไก่เลยครับ
      บางครั้งความยากจนและความเดือดร้อนมันบีบให้คนต้องสละของสำคัญของมีค่าทั้งๆที่รู้ว่าในอนาคตมูลค่าจะมากกว่านี้หลายเท่าถ้าชนะ  ทั้งหมดอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลว่าไก่ชนเก่งๆทำไมไปตกอยู่กับคนรวยหรือนายทุนโดยส่วนใหญ่ เรื่องมันก็มีด้วยประการนี้.....